Das war noch eine Nationalhymne!
Moderatoren: Schlaf, Imperial Warcry, Morgenstern, Oozemaster Johnson, Schwermetall Forumsmoderatoren
-
Mr. X
(räuspert sich, tritt in einer Buurebüebli-Tracht ans Mikrophon)
"Es lit es Stedtli wunderhübsch, am blaue Aarestrand,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Es gugget der Sant Urseturm wyt usen übers Land,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Viel liebi alti Chlöschter het's und Gibel, Türm und Tor,
Es wohnt es eiges Völkli drinn, voll Gmüet und voll Humor.
Si Lybspruch isch: Wo's gmüetli goht, do bin i au derbi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Mer hei nes Strossepflaster do, so ruch, as Gott erbarm,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
E jede chlyne Ghüderwage macht e Mordsalarm,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Chunt d' Stadtfuehr zur Morgezyt, das chesslet, 's isch e Gruss,
Und jede, dä im Bett no lit, chunt halb zum Hüsli us.
Doch dä wo reklamiere wett, dä chäm as lätz Ort hi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Me isch i üsere subre Stadt d'Sant-Urse-Tube gwohnt,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Obscho si ganz verdräcke tüe die schöni Marmorfront,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Und wo die hohi Polizei paar abegschosse hett,
Do hett me i der ganze Stadt gar schröckli drüber gredt.
Me söll die Tube mache lo, es sig jo glych wohi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Solothurn sig frömmer no as andri Schwyzer Stedt,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Will me do ne ganze Hufe Bruederschafte het,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Alli Johr es Galafrässe und e guete Wy,
Christe, Heide, Katholike, alles isch derby.
Doch dä wo öppis ändere wett, dä chäm do niene hi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Es hett die hüttig Rothuusgass e-n-andere Name gha,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Und niemer i däm ganze Stedtli het sich gstosse dra,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Do si modärni Herre cho, hei gseit das passi nit,
Me müess dä Name ändere lo, süsch merke's jo de d'Lüt.
D'Betütig sig zwor ganz die glych, der Name nur fall hi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Der Wängi gilt in Solothurn mit Rächt as Landesheld,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Er het sech as nit schiesse chöi grad vor d'Kanone gstellt,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Si Geist läbt do no hützutag: Wenn eine loslo will.
So stoht me-n-em vor's Kanonerohr und seit: Bisch du schön still.
Das gieng jo gäge Wängigeist, wo dänksch de du au hi?
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Scho mänge het vo Solothurn liechthärzig Abschied gno,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Es het ne dunkt, er müess i d'Wält, es bhalt ne nümme do,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Und dusse i der grosse Wält, da het ne-n-öppis gstört:
Er het am Obe und im Traum d'Sant-Urse-Glogge ghört.
Und grüsli het ne's Heiweh plogt vom Stedtli lieb und chly.
's isch jo immer, immer, immer e so gsi."
(verbeugt sich, schallender Applaus ertönt)
"Es lit es Stedtli wunderhübsch, am blaue Aarestrand,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Es gugget der Sant Urseturm wyt usen übers Land,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Viel liebi alti Chlöschter het's und Gibel, Türm und Tor,
Es wohnt es eiges Völkli drinn, voll Gmüet und voll Humor.
Si Lybspruch isch: Wo's gmüetli goht, do bin i au derbi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Mer hei nes Strossepflaster do, so ruch, as Gott erbarm,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
E jede chlyne Ghüderwage macht e Mordsalarm,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Chunt d' Stadtfuehr zur Morgezyt, das chesslet, 's isch e Gruss,
Und jede, dä im Bett no lit, chunt halb zum Hüsli us.
Doch dä wo reklamiere wett, dä chäm as lätz Ort hi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Me isch i üsere subre Stadt d'Sant-Urse-Tube gwohnt,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Obscho si ganz verdräcke tüe die schöni Marmorfront,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Und wo die hohi Polizei paar abegschosse hett,
Do hett me i der ganze Stadt gar schröckli drüber gredt.
Me söll die Tube mache lo, es sig jo glych wohi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Solothurn sig frömmer no as andri Schwyzer Stedt,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Will me do ne ganze Hufe Bruederschafte het,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Alli Johr es Galafrässe und e guete Wy,
Christe, Heide, Katholike, alles isch derby.
Doch dä wo öppis ändere wett, dä chäm do niene hi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Es hett die hüttig Rothuusgass e-n-andere Name gha,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Und niemer i däm ganze Stedtli het sich gstosse dra,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Do si modärni Herre cho, hei gseit das passi nit,
Me müess dä Name ändere lo, süsch merke's jo de d'Lüt.
D'Betütig sig zwor ganz die glych, der Name nur fall hi,
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Der Wängi gilt in Solothurn mit Rächt as Landesheld,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Er het sech as nit schiesse chöi grad vor d'Kanone gstellt,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Si Geist läbt do no hützutag: Wenn eine loslo will.
So stoht me-n-em vor's Kanonerohr und seit: Bisch du schön still.
Das gieng jo gäge Wängigeist, wo dänksch de du au hi?
's isch jo immer, immer, immer e so gsi.
Scho mänge het vo Solothurn liechthärzig Abschied gno,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Es het ne dunkt, er müess i d'Wält, es bhalt ne nümme do,
's isch immer so gsi, 's isch immer so gsi.
Und dusse i der grosse Wält, da het ne-n-öppis gstört:
Er het am Obe und im Traum d'Sant-Urse-Glogge ghört.
Und grüsli het ne's Heiweh plogt vom Stedtli lieb und chly.
's isch jo immer, immer, immer e so gsi."
(verbeugt sich, schallender Applaus ertönt)
-
Arwald
*hust*
Träm, träm, trädiridi,
Alli Manne standet i!
Die vor Ämme, die vor Aare,
Stark und frey in Not und G'fahre!
Träm, träm, trädiridi,
Mir wei freyi Schwyzer sy!
Rüeft is's Land zum Schutz a d'Gränze,
Lue, wie d'Ouge allne glänze!
Träm, träm, trädiridi,
Üse Mutz isch gärn derby!
Stellet ne a d'Spitzi füre,
Sachermänt, är stieret's düre!
Träm, träm, trädiridi,
Bis zum Tod muess g'stritte sy!
Üser Buebe müesse säge:
"Si sy gstorbe üsetwäge!"
Träm, träm, trädiridi,
Alli Manne standet i!
Die vor Ämme, die vor Aare,
Stark und frey in Not und G'fahre!
Träm, träm, trädiridi,
Mir wei freyi Schwyzer sy!
Rüeft is's Land zum Schutz a d'Gränze,
Lue, wie d'Ouge allne glänze!
Träm, träm, trädiridi,
Üse Mutz isch gärn derby!
Stellet ne a d'Spitzi füre,
Sachermänt, är stieret's düre!
Träm, träm, trädiridi,
Bis zum Tod muess g'stritte sy!
Üser Buebe müesse säge:
"Si sy gstorbe üsetwäge!"
-
Der Theurg
- Papst
- Beiträge: 3983
- Registriert: 04.10.2007, 19:17
- Wohnort: Nicht von dieser Welt
Das ist ja der Alte Berner Marsch! Eine ganz hervorragende Melodie, besonders wenn sie richtig schön feierlich und getragen gespielt wird! Ich ziehe seit Jahren in Erwägung sie zweistimmig mit der E-Klampfe am Ende eines meiner Lieder einzubauen.Arwald hat geschrieben:*hust*
Träm, träm, trädiridi,
Alli Manne standet i!
Die vor Ämme, die vor Aare,
Stark und frey in Not und G'fahre!
Träm, träm, trädiridi,
Mir wei freyi Schwyzer sy!
Rüeft is's Land zum Schutz a d'Gränze,
Lue, wie d'Ouge allne glänze!
Träm, träm, trädiridi,
Üse Mutz isch gärn derby!
Stellet ne a d'Spitzi füre,
Sachermänt, är stieret's düre!
Träm, träm, trädiridi,
Bis zum Tod muess g'stritte sy!
Üser Buebe müesse säge:
"Si sy gstorbe üsetwäge!"
(spammt schamlos)Lassù per le montagne
tra boschi e valli d'or
fra l'aspre rupi echeggia
un cantico d'amor.
"La montanara, ohé!"
si sente cantare,
"cantiam la montanara,
e chi non la sa?".
Là su sui monti dai rivi d'argento
una capanna cosparsa di fior
era la piccola, dolce dimora
di Soreghina, la figlia del sol.
-
DucaLucifero
- Heuchler
- Beiträge: 4
- Registriert: 20.07.2008, 03:05
- Wohnort: Aix-la-Chapelle
1. O Deutschland hoch in Ehren,
Du heiliges Land der Treu,
Stets leuchte deines Ruhmes Glanz
In Ost und West aufs neu!
Du stehst wie deine Berge
Fest gen Feindes Macht und Trug,
Und wie des Adlers Flug
Vom Nest geht deines Geistes Flug.
Haltet aus! Haltet aus!
Lasset hoch die Banner wehn!
Zeiget ihm, zeigt dem Feind,
Daß wir treu zusammen stehn,
Daß sich unsre alte Kraft erprobt,
Wenn der Schlachtruf uns entgegen tobt!
Haltet aus im Sturmgebraus!
2. Gedenket eurer Väter!
Gedenkt der großen Zeit
Da Deutschlands gutes Ritterschwert
Gesiegt in jedem Streit!
Das sind die alten Schwerter noch,
Das ist das deutsche Herz:
Die schlagt ihr nimmermehr ins Joch,
Sie dauern fest wie Erz!
Haltet aus! Haltet aus!
Lasset hoch das Banner wehn!
Zeiget stolz, zeigt der Welt,
Daß wir treu zusammenstehn,
Daß sie alte deutsche Kraft erprobt,
Ob uns Friede strahlt, ob Krieg umtobt!
Haltet aus im Sturmgebraus!
3. Zum Herrn erhebt die Hände:
Er schirm' es immerdar,
Das schöne Land, vor jedem Feind.
Hoch steige, deutscher Aar!
Dem teuren Lande Schirm und Schutz!
Sei, deutscher Arm, bereit!
Wir bieten jedem Feinde Trutz
Und scheuen keinen Streit.
Haltet aus! Haltet aus!
Lasset hoch das Banner wehn!
Lasset uns treu und kühn
Mit den ersten Völkern gehn!
Daß sich deutscher Geist und Kraft erprobt,
Wenn das Ungewitter uns umtobt!
Haltet aus im Sturmgebraus!
4. Zum Herrn erhebt die Herzen,
Zum Herrn erhebt die Hand,
Gott schütze unser teures geliebtes Vaterland.
Es sind die alten Schwerter noch,
Es ist das deutsche Herz,
Man zwingt sich nimmermehr ins Joch,
Sie dauern aus wie Erz.
Haltet aus! Haltet aus!
Lasset hoch die Banner wehn!
Zeiget ihm, zeigt dem Feind,
Daß wir treu zusammen stehn,
Daß sich unsre alte Kraft erprobt,
Wenn der Schlachtruf uns entgegen tobt!
Haltet aus im Sturmgebraus!
Ludwig Bauer 1859
Du heiliges Land der Treu,
Stets leuchte deines Ruhmes Glanz
In Ost und West aufs neu!
Du stehst wie deine Berge
Fest gen Feindes Macht und Trug,
Und wie des Adlers Flug
Vom Nest geht deines Geistes Flug.
Haltet aus! Haltet aus!
Lasset hoch die Banner wehn!
Zeiget ihm, zeigt dem Feind,
Daß wir treu zusammen stehn,
Daß sich unsre alte Kraft erprobt,
Wenn der Schlachtruf uns entgegen tobt!
Haltet aus im Sturmgebraus!
2. Gedenket eurer Väter!
Gedenkt der großen Zeit
Da Deutschlands gutes Ritterschwert
Gesiegt in jedem Streit!
Das sind die alten Schwerter noch,
Das ist das deutsche Herz:
Die schlagt ihr nimmermehr ins Joch,
Sie dauern fest wie Erz!
Haltet aus! Haltet aus!
Lasset hoch das Banner wehn!
Zeiget stolz, zeigt der Welt,
Daß wir treu zusammenstehn,
Daß sie alte deutsche Kraft erprobt,
Ob uns Friede strahlt, ob Krieg umtobt!
Haltet aus im Sturmgebraus!
3. Zum Herrn erhebt die Hände:
Er schirm' es immerdar,
Das schöne Land, vor jedem Feind.
Hoch steige, deutscher Aar!
Dem teuren Lande Schirm und Schutz!
Sei, deutscher Arm, bereit!
Wir bieten jedem Feinde Trutz
Und scheuen keinen Streit.
Haltet aus! Haltet aus!
Lasset hoch das Banner wehn!
Lasset uns treu und kühn
Mit den ersten Völkern gehn!
Daß sich deutscher Geist und Kraft erprobt,
Wenn das Ungewitter uns umtobt!
Haltet aus im Sturmgebraus!
4. Zum Herrn erhebt die Herzen,
Zum Herrn erhebt die Hand,
Gott schütze unser teures geliebtes Vaterland.
Es sind die alten Schwerter noch,
Es ist das deutsche Herz,
Man zwingt sich nimmermehr ins Joch,
Sie dauern aus wie Erz.
Haltet aus! Haltet aus!
Lasset hoch die Banner wehn!
Zeiget ihm, zeigt dem Feind,
Daß wir treu zusammen stehn,
Daß sich unsre alte Kraft erprobt,
Wenn der Schlachtruf uns entgegen tobt!
Haltet aus im Sturmgebraus!
Ludwig Bauer 1859